silsiləcünban

is. <ər. silsilə və fars. cünban> zar. , köhn. Bir məclisi idarə edən, bir dəstənin irəlidə gedəni; başçı. <Naşadın atası> . . məhərrəmlikdə məhəllə məscidində «silsiləcünban» olmuşdu. Ə. Hüseyn. Əhvalat vaqe olur məsciddə, camaat oturub sinələri açıq, . . silsiləcünban hacılara çay verir. M. Əliyev.